Ni Magisteritza eskolan!!

Ikusi dezakezuen bezala, goiko marrazkian dagoena ni neu naiz, magisteritzako eskolan. Nik gelan imajinatzean horrela ikusi naizelako egin dut marrazki hau; hau da, gelaren erdian ni bakarrik nagoenaren irudia etorri zait burura, irakaslearen azalpenak entzuten eta nire koadernoan interesgarriak iruditzen zaizkidan gauzak idazten.

Suposatzen dut nire aurpegiaren espresioak dena esaten duela, distraitu gabe arreta handiz entzuten ari naizela; eta dudarik gabe, entzuten ari naizena nire modura egokitzen dudala ( gero nire buruan garbi eta txukun gordetzeko ).

            Duela urte batzuetatik gaur egun arte, entzutea eta apunteak hartzea izan dira nire egunerokotasuneko zati bat, niretzako hori egiteak ez du esfortzu handirik suposatzen, gerorako asko laguntzen baitu, adibidez, azterketa egunerako ikasteko orduan. Honetaz aparte, ongizatea ekartzen du, apunteak zuk zeuk hartutakoak baitira, zu zara gogoa jarri duena eta behar zen unean arreta handiz entzuten egon dena, zuk zeuk egin duzu, eta ez aldameneko beste ikasle batek.

            Marrazkian ikusi dezakezuen bezala, eta aurretik esan bezala, egindako marrazki honetan ni bakarrik azaltzen naiz, nire inguruan inor ez dudala. Une horretan horrela sentitzen naizelako egin dut marrazki hau, irakaslearen azalpenak eta ni bakarrik egongo bagina bezala. Burbuila batean sartuta, edo gela batean sartuta, egongo banintz bezala sentitzen naiz askotan, non irakaslearen ahotsa bakarrik entzuten den, ahots bat azalpen batzuekin lotuta doana; azalpen horiek entzun nahi ditut, gero, horiek, nire modura erabiltzeko eta ikasitakoaren biltegian gordetzeko. Ikusten duzuen bezala, horrela sentitzeak batzuetan ongizate pertsonala eta gauza positiboak ekartzen ditu.

            Mahaiaren gainean kartapazio bat, azpimarratzaile bat, ezabagoma bat, arkatz bat (nire eskuan dudana) eta apunteak hartzeko koadernoa baino ez ditut. Horiek dira erabiltzen ditudan gauzarik oinarrizkoenak, eta baita mahaiaren gainean inoiz falta zaizkidanak ere. Honela, arreta mantentzeko erraztasun handiagoa dut eta egiten ari naizena gogo gehiagorekin egiten dut; distrakzioak zer diren badakidanez, saihesten saiatzen naiz, eta aurretik aipaturiko materialak baino ez ditut erabiltzen.

            Marrazkiaren azalpenari bukaera emateko, garrantzitsua iruditzen zait ondorengoa txertatzea. Marrazkian arreta handiz agertzen naiz nire gustukoa den materia ikasten ari naizelako, eta horri buruz ikastea eta egunen batean horren inguruan lana egitea espero dudalako. Guzti horren batura da irakaslearen azalpenen aurrean interesdun azaltzearen arrazoia. Egunero ahulki berdinean esertzearen zergatia argi daukat, eta baita ere ahulki hori egunero niretzako gordeta dagoela uzteko eguna iritsi arte, hau da, Haur Hezkuntzako Titulua eskuratzen dudan eguna iritsi arte. Nire helburua Haur Hezkuntzako gela batean egotea da, ni neu irakaslea izanik eta gela osatuko duten haurrak ikasleak izanik, beraiek izango baitira nire ametsa eta lana egi bihurtzen lagunduko didatenak.